Νικόλαος Δηλιγιάννης

   Ο Νικόλαος Δηλιγιάννης του Πέτρου (1841– Παρίσι, 5 Ιανουαρίου 1910) ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας και για πολλά χρόνια πρεσβευτής της Ελλάδας στη Γαλλία.

   Γεννήθηκε στην Αθήνα και ήταν γιος του Πέτρου Δεληγιάννη, γόνου της αρχοντικής οικογένειας των Δεληγιανναίων από τα Λαγκάδια Αρκαδίας. Σπούδασε νομικά και σταδιοδρόμησε στο διπλωματικό σώμα. Αρχικά διορίστηκε γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας της Κωνσταντινούπολης και στη συνέχεια υπηρέτησε ως πρέσβης στο Βελιγράδι (1881-1885), στο Παρίσι (1885-1893) και στη Μαδρίτη. Επέστρεψε στην Αθήνα και μετά από ένα μικρό διάστημα έφυγε πάλι το Παρίσι, στο οποίο είχε διοριστεί πρέσβης της Ελλάδας. Το 1899 ήταν αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη συνδιάσκεψη της Χάγης.

   Τον Ιανουάριο του 1895 διορίστηκε από τον Γεώργιο Α΄ υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Η κυβέρνηση Δηλιγιάννη διενήργησε εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν τον Μάιο του ίδιου χρόνου και τις οποίες κέρδισε ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης, θείος του Νικόλαου. Στις 31 Μαΐου 1895 παρέδωσε και τυπικά την εξουσία στον νικητή των βουλευτικών εκλογών, Θεόδωρο Δηλιγιάννη.

   Απεβίωσε στο Παρίσι και ετάφη στο νεκροταφείο της Βουλώνης.

   Σύζυγός του ήταν η Μπαλτατζή, αδελφή της κυρίας επί των τιμών Μπαλτατζή και της κυρίας Τομπάζη συζύγου του πρεσβευτή στο Βελιγράδι. Με τον Δηλιγιάννη είχαν τρία παιδιά. Η κόρη και ο γιός τους, αξιωματικός του Ναυτικού είχαν ήδη πεθάνει όταν απεβίωσε ο Δηλιγιάννης. Το τρίτο τους παιδί, ο Πέτρος Δηλιγιάννης ήταν διπλωματικός, γραμματέας της πρεσβείας στην Ουάσινγκτων, αποσπασμένος στην πρεσβεία στο Παρίσι το 1890 όπους διηύθυνε το Προξενείο.